31 Eki 2010

Anlıyorum ben Tanrı'mı..

Bazen hep soruyorum kendime, biraz da tanrıya yakarırmışcasına; ''Tanrım, bizi niye sıfır yaşında başlattın hayata? Dünya'ya herşeyimiz hazır olarak gelseydik ne olurdu? Sınav stresi, hayat kurma derdi.. Tamam, bizi sınava sokuyorsun. Ama bu sorular biraz zor değil mi?'' diye. Korkuyorum çünkü. 15 yaşındayım, ve hayat daha yepyeni. Ergenlik dönemi ve en sıkıntılı anlar, üst üste combo yaparmışcasına gelen sınavlar, ve ezip geçtikten sonra ardında bırakan ağır notlar, darbeler ve stresler..

Düşünsenize hayata 20 yaşında başladığımıza ve herşeyimizin önceden hazırlanmış, kafa yapımızın ve bilgilerin önceden 'değiştirilebilir' olmak üzere progranmlandığına? Güzel olmaz mıydı herşey? Kimisi direkt sanatçı, kimisi öğretmen, kimisi asker.. Ama anlıyorum ben Tanrı'mı, o da haklı. Eğer böyle olsaydı, bütün işler birbirine karşımaz mıydı? Asker olan öğretmen olmak istediği için, sanatçı olan çöpçü, çöpçü olan da siyasetçi olmak istediği için sitem etmezmiydi Tanrı'ya, ''Neden herkes doğuştan böyle?'' diye. Belki de bu yüzden herşey böyle. Sıfırdan başlandığında, kim neyi isterse onu olsun diye sistem böyle. Doğuştan gelen yetenekler var birde, onlar bu işe hiç ama hiç girmezler. Diğerleri o kişileri şanslı olarak tanımlar. Tanrı insanlara yeteneklerini cipslere kupon dağıtır gibi dağıtıyordur belki de? Her üç insanda bir yetenek, her 6 insanda iki yetenek, uzar uzar gider böyle.

2010 yılındayız, ama neredeyse herşey muammadan ibaret. Yaşadığımız yerin bile sadece ufacık bir bölümünü biliyoruz. Düşünün herşeyi bildiğimizi? Harika olurdu değil mi, son teknoloji herşey, insanlar rahat. Ama anlıyorum ben Tanrı'mı. Herşeyi bilseydik dünya şimdi olduğundan 100, belkide 1000 kat daha hızlı kirlenip bozulmaz mıydı? İnsanlar bırakın Dünya'yı, tüm galaksiyi işgal edip herşeyin sonunu getirmez miydi? İnsanlar miskinleşmez miydi teknoloji yüzünden, şimdi olduğu gibi?

Beynimizin sadece %3lük kısmını kullanabiliyoruz, %3.2'lik kısmını kullanabilen süperzeka ilan ediliyor. Düşünsenize insanların tamamının beyninin %100'lük kısmını kullandığını? O zaman harika olmaz mıydı herşey? Herkes süperzeka, beyinler tam güç çalışmakta. Ama anlıyorum ben Tanrı'mı. Eğer herkes beyninin %100'lük kısmını kullansaydı, kimsenin birbirine ihtiyacı kalmazdı. Sıradanlık olup, sosyallik tümüyle kopmaz mıydı? Kimse birbirinden daha iyisini yapamaz, aksine herkes en iyisini yapmaz mıydı?. Herkes kendi sırrını çözüp, daha ileri gidip ilahlaşmaz mıydı?

Ama anlıyorum ben Tanrı'mı. İnsanoğlunu kendi parçasından yaratıp, tam güç vermeyişini. Herşeyin ama herşeyin mutlak bir nedeni oluşunu. Niye, Neden? sorularının cevaplanamaz olmadığını, her sorunun bir cevapla beraber yaratıldığını. Bu listenin sonunun olmadığını, ve uzayıp gidebileceğini..

Anlıyorum ben Tanrı'mı ..

1 Yorum yapıldı:

Adsız dedi ki...

Gerçekten herşey söylediğin gibi :). Herşeyin fazlası zarar derler ya aynen öyle.

Yorum Gönder